Vaak maken we een onderscheid tussen soft- en harddrugs. Met softdrugs bedoelt men dat de middelen minder schadelijk zijn, waarbij weinig of geen ontwenningsverschijnselen, tolerantie en afhankelijkheid voorkomen. In de praktijk gaat het dan over cannabis. De term harddrugs daarentegen slaat op middelen die meer kans hebben op schade, afhankelijkheid en ontwenningsverschijnselen en die dus "meer" gevaarlijk zijn.

Het is beter om geen onderscheid te maken tussen soft- en harddrugs en te praten over zacht en hard gebruik. Het gaat dan niet over het product op zich, maar over hoe je er mee omgaat. Het gaat om zacht gebruik wanneer iemand geleerd heeft of goed beseft hoe hij best met een middel kan omgaan. Iemand die bijvoorbeeld slechts af en toe op een rustige, genietende manier alcohol drinkt, gebruikt die drug zacht. Hard gebruik betekent veel of te veel en puur roesgericht gebruiken (dus om zo snel mogelijk het effect te voelen). Het kan ook gaan om het expermimenteren met een onbekende drug, maar het kan ook gaan om probleemgebruik door iemand die afhankelijk is geworden van een drug. Hard gebruik kan op elk moment voor problemen zorgen (iemand kan door teveel gebruik bijvoorbeeld ziek worden of onder invloed een ongeval veroorzaken) en zal veel sneller tot drugproblemen en afhankelijkheid leiden.

Combi?

Veel mensen combineren verschillende drugs zonder erbij stil te staan. Vaak worden er illegale drugs gemixt, maar combinaties met legale drugs (zoals bijvoorbeeld alcohol) komen het meest voor. De effecten zijn onvoorspelbaar en draagt veel extra risico's met zich mee.